Ένα ιστορικό μνημείο
Το μοναστήρι της Santa Maria della Misericordia (Παναγία του Ελέους) των Αυγουστινιανών, στην Παλιά Πόλη των Χανίων,
χτισμένο το 1583, ήταν ένα από τα τέσσερα ανδρικά καθολικά ενετικά μοναστήρια που λειτουργούσαν μέσα στην οχυρωμένη πόλη των Χανίων. Με την κατάληψη των Χανίων από τους Οθωμανούς, το 1645, η μονή μετατράπηκε σε κατοικία άρχοντα Τούρκου. Το 1923 με την ανταλλαγή του πληθυσμού, το μοναστήρι διαιρέθηκε σε 4 κατοικίες για να φιλοξενήσει οικογένειες Ελλήνων προσφύγων από τη Μικρά Ασία. Το πέρασμα των αιώνων άφησε τα σημάδια του (τροποποιήσεις, προσθήκες και αλλοιώσεις).
Το 1991 ο Κάρολος Καμπελόπουλος κατάφερε να αποκτήσει το σύνολο των κατοικιών του μοναστηρίου και ανάλαβε την αναστήλωσή του, με αποκλειστικά δικά του έξοδα, η οποία πραγματοποιήθηκε με βάση την πρώτη σχετική γκραβούρα 17ου αιώνα, καθώς και τα αρχεία του Ενετού αρχαιολόγου Giuseppe Gerola, ειδικού απεσταλμένου από το Ινστιτούτο Επιστημών, Γραμμάτων και Τεχνών της Βενετίας. Το 1900 είχε καταφτάσει ως επικεφαλής σχετικού συνεργείου, με εντολή να μελετήσει, να φωτογραφήσει και να καταγράψει τα Ενετικά μνημεία της Κρήτης, προτού αυτά καταστραφούν.
Οι πληροφορίες μας αντλούνται επίσης από τα αρχεία της Γαληνότατης Δημοκρατίας της Βενετίας του 16ου και 17ου αιώνα.
Ως συνέπεια της παραπάνω μελέτης, στην τελική αναστήλωση διατηρήθηκαν και αξιοποιήθηκαν τα ενετικά και οθωμανικά στοιχεία του ιστορικού αυτού κτιρίου-μνημείου, σε μια αναστήλωση που κράτησε 10 χρόνια, από το 1991 έως το 2001.
